به گزارش مدیاتی:تصمیم جدید گوگل برای خصوصیسازی بخشهایی از کد منبع اندروید، شوک بزرگی به جامعه توسعهدهندگان وارد کرده. اما چرا یک شرکت حامی متنباز، چنین تصمیمی گرفته؟ آیا مسائل امنیتی، رقابت با تولیدکنندگان یا کنترل بیشتر بر اکوسیستم، دلیل این تغییر است؟ در ادامه، تحلیل میکنیم که این حرکت چه پیامدهایی برای آینده اندروید خواهد داشت.
تغییرات بزرگ در توسعه اندروید: گوگل کد منبع را خصوصی میکند، اما چرا؟
گوگل اعلام کرد که توسعه سیستم عامل اندروید از این پس به طور کامل در محیطی خصوصی انجام خواهد شد. این تصمیم در حالی اتخاذ شده که گوگل تاکید میکند همچنان به انتشار کد منبع اندروید پس از هر نسخه متعهد است.
گوگل تایید کرد که توسعه سیستم عامل اندروید به زودی به طور کامل در محیطی خصوصی انجام خواهد شد.
در حال حاضر، گوگل بخشی از کار خود را در پروژه متن باز اندروید (AOSP) به اشتراک میگذارد، اما از این پس، این کار به طور کامل در محیطی خصوصی انجام خواهد شد.
هدف از این خصوصیسازی، سادهسازی فرآیند توسعه اندروید است و نه محدود کردن توسعهدهندگان خارجی. به همین دلیل، گوگل همچنان به انتشار کد منبع در AOSP پس از هر نسخه متعهد است.
هر گوشی اندرویدی، صرف نظر از سازنده آن، یک ویژگی مشترک دارد: پایه نرمافزاری آن. سازندگان میتوانند ظاهر و احساس سیستم عامل اندروید را که در دستگاههای خود عرضه میکنند، به شدت سفارشی کنند، اما در زیرساخت، عملکرد اصلی سیستم از همان پایه متن باز، یعنی پروژه متن باز اندروید (AOSP) گرفته شده است. پس از بیش از 16 سال، گوگل در تلاش برای سادهسازی توسعه، تغییرات بزرگی در نحوه توسعه نسخه متن باز اندروید ایجاد میکند.
پروژه متن باز اندروید (AOSP) یک سیستم عامل است که گوگل تحت مجوز Apache 2.0 منتشر میکند. Apache 2.0 یک مجوز نرمافزاری است که به هر کسی اجازه میدهد سیستم عاملهای مبتنی بر AOSP را بدون نیاز به پرداخت هزینههای مجوز یا انتشار کد منبع، استفاده، توزیع یا اصلاح و توزیع کند. این ساختار مجوز مجاز، پذیرش گسترده AOSP را تسهیل کرده و منجر به ایجاد شاخههای سفارشی مانند One UI سامسونگ شده است.
مانند بسیاری از پروژههای متن باز دیگر، AOSP مشارکتهای کد را از توسعهدهندگان شخص ثالث میپذیرد. با این حال، گوگل بیشتر توسعه AOSP را خود انجام میدهد، زیرا “پروژه اندروید را به عنوان یک عملیات توسعه محصول در مقیاس کامل در نظر میگیرد” تا “از سرزندگی اندروید به عنوان یک پلتفرم و به عنوان یک پروژه متن باز اطمینان حاصل کند.” بنابراین، گوگل حرف آخر را در مورد اینکه چه کدی میتواند در AOSP ادغام شود و چه زمانی کد منبع نسخه جدید منتشر میشود، میزند. این شرکت اجزای AOSP را به صورت خصوصی توسعه میدهد تا “به توسعهدهندگان و OEMها اجازه دهد از یک نسخه [از اندروید] بدون ردیابی کارهای ناتمام آینده فقط برای همگام شدن استفاده کنند.”
برای ایجاد تعادل بین ماهیت باز AOSP و استراتژی توسعه محصول آن، گوگل دو شاخه اصلی اندروید را حفظ میکند: شاخه عمومی AOSP و شاخه توسعه داخلی آن. شاخه AOSP برای همه قابل دسترسی است، در حالی که شاخه داخلی گوگل فقط برای شرکتهایی با توافقنامه مجوز خدمات موبایل گوگل (GMS) محدود است.
در حالی که برخی از اجزای سیستم عامل، مانند پشته بلوتوث اندروید، به صورت عمومی در شاخه AOSP توسعه مییابند، بیشتر اجزا، از جمله چارچوب اصلی سیستم عامل اندروید، به صورت خصوصی در شاخه داخلی گوگل توسعه مییابند. گوگل به Android Authority تایید کرد که به زودی تمام توسعه سیستم عامل اندروید را به شاخه داخلی خود منتقل میکند، تغییری که هدف آن سادهسازی فرآیند توسعه است.
چرا گوگل این کار را انجام میدهد؟
دلیل اصلی این تغییر، جلوگیری از مشکلات ادغام کد بین دو شاخه و افزایش سرعت توسعه اندروید است. با این تغییر، گوگل میتواند به طور موثرتری روی توسعه اندروید تمرکز کند.
این تغییر چه معنایی برای ما دارد؟
گوگل متعهد است که کد منبع اندروید را منتشر کند، بنابراین این تغییر به معنای بسته شدن منبع اندروید نیست.
انتشار کد منبع برای نسخههای جدید اندروید ادامه خواهد داشت.
تغییر اصلی، کاهش دفعات انتشار عمومی کد منبع برای اجزای خاص اندروید است.
این تغییر تاثیر کمی بر کاربران عادی خواهد داشت.
توسعهدهندگان اپلیکیشن و توسعهدهندگان پلتفرم نیز تاثیر کمی را تجربه خواهند کرد.
به نظر میرسد این تغییر منطقی است، حتی اگر از نظر ظاهری برای گوگل بد به نظر برسد. گوگل سه گزینه داشت: حفظ وضعیت موجود، انتقال تمام توسعه به داخل، یا عمومی کردن تمام توسعه. با توجه به منطق اعلام شده گوگل برای توسعه خصوصی اندروید و انتقال اخیر آن به توسعه مبتنی بر شاخه اصلی، تصمیم آن برای ادغام کار در یک شاخه داخلی واحد، که هم توسعه سیستم عامل و هم انتشار کد منبع را ساده میکند، قابل درک است.
